මෙතෙක් කල් ඔබ සෙවූ මට කෙලවුන තැනක්..😂

😂

මිනිස්සුන්ට විවිධාකාර ආශාවන් ඇත....අවශ්‍යතා ඇත.... සමහරු අවශ්‍යතා පසුපස හඹායති....... තවත් සමහරු ආශාවන් පසුපස හඹායති....... අවශ්‍යතාවත් ආශාවත් අතර වෙනස නොදන්නා සමහරු මේවායින් විශාල කරදරවලට මුහුන දෙති.... මේ දෙකම හදුනාගත්තෝ ලස්සනට ගේම ගසති.... රැවුලත් කැඳත් බේරාගෙන ජීවත් වීම තරමක අසීරු කාර්යයකි.... නමුත් කල්පනාකාරී උනොත් දැලි පිහියෙන් කිරිහට්ටියම කෑ හැකිය.... ඒ දිනවල මාගේ වයස අවුරුදු දහ නවයක් හෝ විස්සක් වියහැකිය.. නසරානිම වයසකි... නාහෙට අහන්නේම නැත...
දුරදිග සිතන්නේද නැත.... සිතූදේ කිරීමට පැකිලෙන්නේද නැත... කිසිවක බරක් පතලක් ඇත්තේද නැත... කාටවත් බයක් ඇත්තේද නැත.... වයසෙ වැරැද්දය.... නිදහසට හොඳම කරුන එයමය... හරි හමන් එකෙකුට අහුඋනානම් ඇට, මුං ඇට වෙනතෙක් ගුටි කෑ හැකිය... වාසනාවට එහෙම එකෙක් හම්බ උනේද නැත....

මේ අවධිය වන විට මා පාලගෙ ගරාජයේ ස්ථිර මැක්කෙකි..... මහා ලොකු පඩියක් නැති උනත් කෑමට , බීමට, ඇතුලු අනෙකුත් යටිතල පහසුකම් ශේප් කරගත හැකි වැටුපක් නිර්දේශ වී තිබුනි.... ඒ දිනවල මාගේ සිතේ රජ කරමින් තිබුනු ආශාව වූයේ සෝනි එරික්සන් k 750 වර්ගයේ ජංගමයක් මිලදී ගැනීමයි.... මතකයේ හැටියට ඒ දිනවල එහි මිල රුපියල් විසි පන්දාහකට වඩා වැඩිය.... ඒ දිනවල විසිපන්දාහක් යනු මේ දිනවල හැටියට බැලුවොත් ලක්ශයකට සමානය...සොච්චම් පඩියෙන් විසිපන්දාහක් එකතු කිරීම යනු හීනයකි.... වැඩි පඩියක් ඉල්ලීමට තරමට මා වැඩ්ඩෙකුද නොවේය.... පෝන් එකේ සිහිනය මට ගිනි අව්වේ වුවද පෙනී නොපෙනී යන්නේ දෑස් උනුකරමිනි... මාගේ එකම අරමුන ජංගමය පමනි.... කෙසේ හෝ අනවශ්‍ය වියදම් කපා හැර මාස දෙකක් අවසානයේදී රුපියල් දහදාහක මුදලක් මා එකතු කරගත්තේ මාගේ දැඩි ආශාව නිසාමය..... ඉතුරු පහලොස්දාහ සෙවීමට තවත් මාස තුනක් වත් කට්ට කෑ යුතුය.... එතරම් කලක් ඉවසීමද නොහැකිය.... කෙසේ හෝ මුදල් සොයාගැනීමට ගැටයක් ගැසිය යුතුය.... රුපියල් දහදාහද අතේ තබාගෙන කල්පනා කරමින් සිටින මට එක් වරම මහා වාසනාවන්ත අවස්ථාවක් උදා වූයේ නොසිතූ මොහොතකය..... ඒ වැඩපලේ සිට කිලෝමීටර් 40 ක් පමන දුරින් වාසය කරන මාගේ ඥාති සහෝදරයෙකුගෙන් ගිනි දවාලේ ලැබුනු ඇමතුමකිනි......

ටිනි නිනිනිනි නික් ටිනි නිනිනිනි නික් ටිනි නිනිනිනි නික්....

මම හෙලෝ මචං........

මල්ලී ආ අයියේ කෝමද ඉතිං...

මම අවුලක් නෑ බන් මොකෝ වෙන්නෙ.....

මල්ලී මේ මම තමුසෙට පොඩි පනිවිඩයක් දෙන්න ගත්තේ....

මම ඒ මොකක්ද බන්.......

මල්ලී තමුසෙට මතකද අර තරිදුවා........

මම ඔව් ඔව් අර කලු කොට එකානේ..... මවුන්ටන් බයිසිකලේ යන්නෙ

මල්ලී ඔව් ආන් ඌ තමා.....

මම ඉතිං මොකෝ සීන් එක ඌ මැරිලද හක් හක් හක්....😂😂

මල්ලී නෑ යකෝ උඹට මතකද ඌ මේ ලඟදි ගෙනාවා කේ හස්සිය පනහක්...

මම ඔව් ඔව් මතකයි..... මොකෝ සීන් එක....

මල්ලී අන්න ඒක විකුනනවලු දහ දාහකට ඌට සල්ලි හදිස්සියක් වෙලා.....
ගන්න පුලුවන්නම් භාන්ඩෙ සුපිරි මාස තුනක් ඇති උපරිම.... තව
ස්ටිකරේ වත් ගලෝලා නැ බන්.... දන්නවනේ ඕක දෙයක් පාවිච්චි 
කරන හැටි..... ආයෙ කඩෙන් ගත්තා වගේ බඩු තියෙනවා.... මටකිව්ව 
කාව හරිසෙට් කරපං කියලා..... මම ඒකයි තමුසෙට කිව්වේ.... සල්ලි .
තියෙනවනම් මම සෙට් කරන්නම් දැන්මම....

මම ආයෙ අහන්න දෙයක් තියනවද සෙට් කරපං දැන්මම මම එන්නම් අදම 
ගෙනියන්න....

වාසනාව ලඟටම පැමින ඇත..... තරිඳුවා මා හොඳින් දන්න එකෙකි... ආයෙ බඩු ශුවර්ය... කලයුතු එකම දෙය අදම ගොස් ගනුදෙනුව ඉවර කිරීමය... වෙලාව බැලූවිට දහවල් දොලහයි දහය පසුවූවා පමනි..... හතර හමාර වෙනකොට පාරට බැස්සොත් $$$$$$ ටවුමට හය වනවිට යා හැකිය... $$$$$$ ටවුමෙන් බැස හයයි කාලේ %%%% පාරේ බසය අල්ලගත හැක..... හත , හතයි කාල වනවිට ජංගමය මාගේ අතේය.... රයිට් දෙන්නම් ජම්බු.... ලොක්කා හමුවී වහාම මාගේ හදිසි ගමන දැනුවත් කලේය.... හිත හොඳ මිනිසෙකු වූ ලොක්කා මාගේ සෝට් ලීව් එක අනුමත කලේ එක් කොන්දේසියක් උඩය..... එනම් මා විසින් ගලවා තිබෙන වෑන් රථය සවිකර අවසන් වූ පසුව යන ලෙසය..... ඒවන විටත් එහි කොටස් කිහිපයක් පට්ටල් ගත කර ඇත.... පට්ටලේ අයියා හමුවී කාරනා පැහැදිලි කිරීමෙන් පසු ඔහු වාහනයේ කොටස් ටික වහාම සකසා දීමට පොරොන්දුවිය...කෙසේ හෝ යාන්තම් හතරයි දහය වනවිට මාගේ සියලු රාජකාරී අවසන් විය.... දඩි බිඩි ගා නාගෙන අතට අසුවූ ඇඳුමක් දමාගෙන පාරට එනවිට හරියටම හතරයි විසිපහ වූවා පමනි..... පාරට බැස විනාඩි පහක් ගත වීමටත් පෙර අදාල බසය පැමිනියේ මා වෙනුවෙන්ම විය හැකිය..... තරමක සෙනගක් සිටි බසයේ අසුනක් ලබා ගැනීමේ අදහසින් එහෙ මෙහෙ බැලූවේ පැය එකාමාරක දීර්ඝ ගමනක් සිටගෙන යා නොහැකි නිසාවෙනි.... කිලෝමීටරයක් යාමට මත්තෙන් මා අසලම අසුනේ සිටි ජෝඩුවම බසයෙන් බැසීමට සූදානම් විය.... ඔවුන් අසුනෙන් නැගී සිටි වහාම මම එහි වාඩිවූයේ වෙන කවුරුන් හෝ වාඩි වීමට පෙරය.. දඩිබිඩි ගා අසුන් ගැනීමෙන් පසු මා සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවේ මහත් සැහැල්ලුවකින්ය.... සැහැල්ලුව කෙතරම්ද යත් මාගේ පශ්චාත් බාගයද නිහඩවම සැනසුම් සුසුමක් හෙලුවේ තරමක සුගන්ධයක්ද සමගිනි...... ඉන් පසු මාගේ මනස තවත් ළිහිල් වන්නට විය....අද පටන් මා බරසාර ජංගමයක හිමිකරුවෙක්ය යන හැඟීම මාහට දැනෙන්නට විය....

බසය ගමන් අරඹා විනාඩි දහයක් යාමට පෙර නැවත වතාවක් මාගේ පශ්චාත් බාගය යමක් කොඳුරා කියන්නට විය.... මල හත්තිලව්වයි අද මම නාන්න කලින් ලැට් එකට ගියේ නෑ නේද එක්වරම සිහිවීම නිසා මා තරමක් නොසන්සුන් විය... කමක් නෑ පැය එකහමාරනෙ $$$$$ ටවුමට ගිහිල්ලා වෙලා තිබ්බොත් යනවා නැත්නම් ගෙදරම ගිහින් යන්න බැරියැයි සිතා මා නැවතත් කල්පනාවට වැටුනෙමි.... මා බස් රථයේ වාඩි වී සිටියේ පසු පස කොටසේය. වංගු සහිත පාරත් බසයේ වේගයත් නිසා පිටුපස ගමන් කිරීම තරමක අපහසුවකි.... ජංගමය ගැන සිතා මා සිත සන්සුන් කරගත්තත් මාගේ බඩ සහ පශ්චාත් බාගය තරමක ගැටලු සහගත තත්වයකට අර අඳින්නට විය.... මෙයට හේතුව කුමක්දැයි කල්පනා කිරීමේදී මට දෙවියන් සිහි විය.... දවාලේ ලොක්කාගේ ගෙදර ගිය වෙලාවේදී ආහරයට ගත් වැල ගෙඩිය මතකයට නැගෙන්නට විය.... දහවල් සිට තරමක බඩේ අපහසු තාවයක් තිබුනත් ජංගමයේ සිහියෙන් සිටි මා හට එය එතරම් නොදැනුනි....... කමක් නෑ කොහොම හරි ඕක ඉවසාගෙන යනවා කියන සිතිවිල්ල සුන් වීමට වැඩි වේලාවක් ගියේ නැත....

බසය ගමන් අරඹා විනාඩි විසි පහක් යන විට මාගේ බඩේ අමාරුව උත්සන්න විය.... දැන්නම් වැඩේ අලවීගෙන එන බව වැටහුනත් බසයෙන් බැසීමනම් මා තරයේම ප්‍රතික්ශේප කලේ ජංගමය මගහරවා ගත නොහැකි නිසාය..... මේ බස් රථ්යෙන් බැස ඊලඟ එකට ගොඩ වනවිට ගතවන වැසිකිලියේ පැය බාගයක ප්‍රමාදය %%%%% පාරේ බසය මගහැරීමට හේතුවකි.... එය මගහැරීම යනු ජංගමය මග හැරීමය.... බෑ බෑ එයනම් කෙසේවත් සිදුවීමට දිය නොහැක.... නමුදු වැලගෙඩිය පස්ස පැත්තෙන් එලියට ඒමට දරන උත්සාහය ඉවසා ගත නොහැකිය.... හදිසියේවත් බසයේ රෙවුනොත් යන සිතිවිල්ල මාහට පහල විය.... අදනම් මට හොඳටම කෙලවිය.... හතර විලිලැජ්ජාවයි.. සැක් කොහොමද යකෝ මනුස්සයෙකුට කියන්නෙ රෙවුනා කියලා... වැනි දහසකුත් එකක් සිතුවිලි සමග ගමන් කල මාගේ වේදනාවට සහනයක් හමුවූයේ මා අසල වාඩිවී ගිය කැහැටු මිනිසා නැගිටීමත් සමගය.... කැහැට්ටාගේ නැගිටීමත් සමග අසල සිටි දැවැන්ත ස්ත්‍රිය අසුනෙන් හතරෙන් තුනක වාඩි වීමත් නිසා මා අසුනේ කෙරවලටම තැලී පොඩි වී ගියේය.... මස් හොන්ඩර හත අටක බර ඇති දැවැන්ත පස්සට සහ බසයේ බඳ කොටසට මාගේ කුඩා පස්ස හිරවීම නිසා එලියට ඒමට පොරකමින් බඩේ සිටි වැල ගෙඩියට තරමක අවහිරතාවයක් ඇති විය... නමුත් බඩේ තිබූ ගොල ගොල ශබ්දය සහ විටින් විට පිටවූ සුවඳවත් නිහඬ වාතය නිසා කුල්මත් වූ එකී කාන්තාව මාදෙස කුජීත බැල්මක් හෙලුවාය..... ඈ මාදෙස බලන වාරයක් පාසාම මාද අහක බලාගත්තේ එම කාන්තාව කෙරෙහි ඇතිවූ අනියත බිය නිසාමය.... බඩේ ඇතිවූ කැලඹිලි ස්වාභාවය නිසා මා දාඩිය දමා බියෙන් පසුවෙද්දී අසල සිටි කාන්තාව බ්ලූමැන්ඩල් කුනු කන්ද අසල ජීවත් වන්නියක බවට පත් වූවාය.... පැය එකහමාරක ගමන තුල මා අත් විඳි කුජීත මෙලොව කිසිම එකෙකුට අත් විඳීමට නම් නොලැබේවා යන්න මාගේ එකම පැතුමය....

කෙසේ හෝ කිලෝ මීටර් හතලිහක් පමන දුර ගෙවා අවසානයේ මා &&&&& නගරයට ලඟා විය..... බසය නවත්වන ස්ථානයේ සිට මීටර් සීයක් දුරින් පිහිටි පොදු වැසිකිලි සංකීර්නය මාගේ ඉලක්කය විය......මා යායුතු බස් රථය නවත්වන්නෙ වැසිකිලි පේලිය ඉදිරිපිට බැවින් මා අනිවාර්යයෙන්ම එම මීටර් සීය යායුතුමය... ලොකුම ගැටලුව නම් එම දුර ඇවිදගෙන යාමය... මේ වන විට වැල මදුලු බඩ තුල ගාසා තීරයේ සටන් වලට සූදානම් වී ඇත..... අඩියක් ඉදිරියට තැබීම කකුල් දෙක දිගේ බඩේලිය බේරීමට හේතුවිය හැක..... කෙසේ වෙතත් නාස්ති කිරීමට කාලයක් නැත..... තවත් විනාඩි පහලොවක කාලයක් ඉතුරුව ඇත.... මා අසල සිටි තඩි බබක්කා සයිස් කාන්තාව නැගිට මා දෙස හෙලූ බැල්ම නම් කුමක්දැයි වටහා ගත නොහැක.... බසයේ සියලුම් උන් බැස ගිය පසු මාද සෙමෙන් නැගිට සෙමෙන් සෙමෙන් බැස ගත්තේ කොන්දාගේ ගෝරනාඩුව මැද්දේය..... ""බස් එක නැවත්තුවාම බැහැගන්නවාකො අප්ප වද නොදී"" බඩේ අමාරුව නොතිබුනානම් බස්සන හැටි මම පෙන්නනවා තොට ප_යා යනුවෙන් සිතා බසයෙන් බැසගත් මාගෙ ඊලඟ අබියෝගය වූයේ මීටර් සීයක දුර ඇවිද යෑමයි...... වැසිකිලිය බලා ගමන් අරඹා මද දුරක් යන විටදි මාගේ පසුපස ප්‍රදේශය දුම් දමන තරමට ගිනියම් වූයේ සට්ටම් දෙක තද කර ඇවිදීම නිසාය.... විනාඩි දෙක තුනක ගමනකින් පසු මා අදාල ස්ථානයට පැමිනියේ සැනසුම් සුසුමක් හෙලමිනි.... ඒ මොහොතේම මා යායුතු බස් රථයද බස් නැවතුම් පලවෙත ගාල් කරනු දැකීමෙන් මා හට මහත් සංතෝසයක් ඇතිවූයේ බසය පිටත් වීමට පෙර මාගේ ඒකායන පැතුම ඉටු කරගැනීමට හැකි බව නිසාය.... වහ වහා පොදු වැසිකිලි සංකීර්නය තුල වැදුනු මා එහි තිබූ වැසිකිලි හතරෙන් එකකට වැදුනේ කලිසමද බාගෙට ගලවා ගනිමිනි..... මේ මොහොතේ මාගේ එකම අවශ්‍යතාව විදුලි කොටමින් ගොරවමින් සැඩ සුලං හමමින් තිබූ මාගේ පස්චාත් බාගය වැසිකිලි පෝච්චියට ඉලක්ක ගත කිරීම පමනය... මල හත්තිලව්වකි මාගේ වෙලාව අන්තිම නරකය.... මාගේ නොව මාගේ පුකේ වෙලාව අන්තිම නරකය.... දොර විවෘත කර වැසිකිලි වල දෙස බැලීමෙන් මට සතර අපාය දිස් විය.... ලැට් පෝච්චිය ගොජ් ගොජ ගාමින් උතුරන්නට විය.... කැති මිටි උදලු මිටි සයිස් ප්‍රමානයේ ගූ බෙටි පාවෙමින් තිබින... ඒවායේ මයිල් ඇදුන පනුවන්ද සිටිය හැක.... එහා පැත්තේ වැසිකිලියේ සිටි එකා උගේ කාර්යය අවසාන වීමෙන් පසු එල්ල කල ජල පහර නිසා මා සිටි වැසිකිලියේ පෝච්චියෙන් පිටවූ පීඩනයෙන් මා බේරුනේ වහාම එලියට පැනීමෙනි.... ඒවන විටත් මාගේ බඩේ අමාරුව සහ මලපහ කිරීමේ අවශ්‍යතාව ආගිය අතක් නැත.... ලොව තිබෙන අප්‍රසන්නම වැඩේ කිරීමට වත් සුදුසු නැති වැසිකිලිය දුටු මාගේ බඩේ තිබුනු වැල මදුලු තම ගාම්බීර ගතිය හකුලා ගත්තේ මාගෙ සිතට සැනසීමක් ලබා දෙමිනි.... අතුරුදහන් වූ බඩේ අමාරුවත් සමග බසයට ගොඩවූ මා එහිවූ අසුනක වාඩි වූයේ මහත් වූ දෙගිඩියාවකිනි..... විනාඩි ගනනකින් ගමන් ඇරඹූ බසය වේගවත් ගමනකින් ගම බලා පිටත් විය... පැය බාගයක ගමනකින් පසු මාගේ ඥාති නිවසට පැමිනි මාගේ පලමු අවශ්‍යතාව පිලිබඳ ඔවුන් දැනුවත් කර වහාම වැසිකිලියට ගියේය.... විනාඩි පහලොවක් පමන වාඩි වී සිටියත් කිසිම ප්‍රතිපලයක් නැත.... පස්චාත් බාගය මහත් ආඩම්බරයෙන් වැසිකිලිය ප්‍රතික්ශේප කලේ පොදු වැසිකිලියේදී සිදුවූ අපහසු තාවය සිහිවීම නිසා විය හැක.... කෙසේ එදින රාත්‍රී වන තුරුම කිසිම වෙනසක් නොපෙන්වූ මාගේ පස්චාත් බාගය එම බරෙන් නිදහස් වනවිට රාත්‍රී නවයද පසුවී තිබින.... එයද වැසිකිලියේ නොව ගේ පිටුපස ඇති දොලේ සෑහෙන වේලාවක් වාඩි වී සිටීමෙනි..........