...........පාල අයියාගේ ලොතරැයි දිනුම.....

අප වැඩපලට නිතරම ආගිය වෙලෙන්දන් කිහිප දෙනෙක් විය....කලිසම් කමිස වෙලෙන්දන් , කැල්කියුලේටර් ඔරලෝසු වෙලෙන්දන් , ලොතරැයි වෙලෙන්දන් , වැනි ලෝකෝත්තර පප්පලා අතරින් විශේශ තැනක් හිමිවූයේ ලොතරැයි අලෙවි නියෝජිතයාටය....ඉරිදා හැර සතියේ සෑම දිනකම වැඩපලට පැමිනෙන ඔහු සෑහෙන වෙලඳාමක් කරගන්නෙ වැඩ පලේ සාමාජිකයින්ට සහ වැඩ පලේ සිටින ගනුදෙනු කරුවන්ට මහා ජයමල්ලකට උරුම කම් තිබෙන බව පවසාය......මමද ඉඳහිට ලොතරැයියක් මිලදී ගන්න අතර කිසිම දිනෙක සත පනහකවත් දිනුමක් ලබා නැත..... පට්ටලේ අයියාද ඉඳහිට ලොතරැයියක් මිලදී ගන්න අතර එය ඔහුගේ කාමරයේ ධන ලක්ශ්මී රූපය අසලින් රඳවා තබන්නෙ පසුදින ප්‍රතිපල බැලීමේදී ප්‍රෙශර් නගින තරමට දිනුමක් ලැබේවා කියා සිතා විය හැකිය.....😂😂....දිනපතා අශ්වයින්ට කෑම දමන (රේස් තුන්ඩු) දමන පට්ටලේ අයියා ඉඳහිට වදින අස්වලාඩම් පහරකින් (තුන්ඩුවකින්) අපටත් ලොසින්ජරයක් හෝ ලබා දීමට තරම් කාරුනික විය.......

දිනක් සෙනසුරාදා දිනයක ගිනි මද්දහනේ පැමිනි ලොතරැයි මාමා වටේ සියල්ලෝම එක් රැස්වුනේ එදිනට තියන ලොතරැයි කිහිපයකම සුපිරි තෑග්ග විශාල මුදලක් වූ බැවිනි.....අහවල් එක කෝටි පහයි , අහවල් එක කෝටි හතරහමාරයි , වශයෙන් පවසා කට්ටිය පෝම් කල මාමා සුවිප් හතලිහක් පනහක් විකුනා ගත්තේය....දකින දකින කෙහෙල් මල්වලට හොම්බ දැමීමේ කුජීත පුරුද්ද නිසා මාද ලොතරැයි දෙකක්ම ගත්තේය..... මේ අසලට වී බලාගෙන සිටි පාල අයියාටද සුවීප් එකක් ගන්න ලෙස පැවසු සුවීප් මාමා පාල අයියාව මෝරා කර තවත් සුවීප් දෙකක් විකුනා ගත්තේ ""ඇදුනොත් කාටද"" යනුවෙන් පවසමිනි... කරුමෙට හෝ බඩුපත්තු වුවහොත් පාලයියා මොන්ටේරෝ එකෙන් සන්ග්ලාස් දෙකකුත් දමාගෙන ගැරිජ් එක ඉස්සරහින් බහින අයුරු සිහිපත් කරගෙනම ලොතරැයි දෙක ගත්තේ මහත් බක්තියෙනි....

හවස් වරුවේ නා ඇඳ පැලඳ ගත් මම සහ පාල අයියා රාත්‍රී කෑම සඳහා විකල්පයක් සොයමින් යනවිට පට්ටලේ අයියා මස් හොද්දක් සාදා ඇති බවත් ඉඳි ආප්ප ගෙනාවා නම් කෑමට හැකි බවත් පැවසුවේය....මෙය ඇසූ පාලයියා පැවසුවේ උඹේ බයිසිකලේ තියනවනේ ටවුමට ගිහින් ඉදි ආප්ප සහ පාන් ගේන්න උඹට පුලුවනිනේ කියාය.....රාත්‍රී අටට පමන ඉඳි ආප්ප ගෙන ඒමට පිටත් වූ මම ඉඳි ආප්පද පාන්ද රැගෙන එනවිට වටිනා කියන දෙයක්ද රැගෙන ආවේය....එනම් එදා රාත්‍රී ලොතරැයි ප්‍රතිපලය ලියාගත් කොලයකි...පට්ටලේ අයියා ගෙ කාමරයට පැමිනි මා ඉඳි ආප්ප පාර්සලය මේසය මත තබන ගමන් "" ""පාලයියේ ඔන්න අද ලොතරැයි වලින් ලක්ශ පනහේ තෑගි දෙකක් අපේ ප්‍රදේශයට ඇදිලා"" ඇති බව පැවසුවේ බොරුවටය.. මෙය කියූ සැනින් තම ලොතරැයි පත පරීක්ශා කල පට්ටලේ අයියා කියා සිටියේ තමන්ට නම් සතපහක වත් දිනුමක් නැති බවය...පසුව ඉඳී ආප්ප හැටකුත් පාන් ගෙඩියකුත් එලොව යැවූ අප තිදෙනා පැය කාලක පමන කාලයක් ලොතරැයි දිනුම් පිලිබද සාකච්චා වටයකින් පසු විසිරි ගියෙමු....පාලයියාත් මමත් සිටින කාමරයට යන විට පාලයියා මගෙන් ලොතරැයි දිනුම් අංක ලියූ කොලයද ඉල්ල ගත්තේය.....

කාමරයට ගිය පසු මාසයකින් වත් ජලය නොදුටු සරම පටලා ගත් පාල අයියා ලොතරැයි අංක පරීක්ශා කරන්නට විය... පලමුව අහවල් සම්පත අංක පරීක්ශා කල පාල අයියා විස්සට නම් ඇදිලා බන් කියන විටත් මා ඇඳට වැටී රෙද්දද ඉහේ ඉදන් පොරවාගෙන අවසන්ය......ඉන්පසු පොරවාගෙන සිටි රෙද්ද අස්සෙන් මා දුටුවේ පාල අයියා ඊලඟ ලොතරැයිය හෙවත් අහවල් වාසනාව පරීක්ශා කරනු අයුරුය.....අංක ලියූ කොල කැබැල්ල දෙස බලා ලොතරැයිය දිහා බැලූ පාලයියා දුන්නක් මෙන් කෙලින් වූයේ සැනෙකිනි.....එක විටම දෙතුන් වරක් මාරුවෙන් මාරුවට ලොතරැයියත් කොල කෑල්ල දෙසත් බැලු පාලයියා මහත් කලබලයෙන් ඔලුව කසමින් කාමරය තුල එහෙ මෙහෙ යමින් හැසිරෙන අයුරු මා බලා සිටියේ විමතියෙනි......

පාලයියා මොකෝ බන් දගලන්නෙ උඹ නිදාගන්නෙ නැද්ද.......

නෑ න්නැහ් ඕ ඔහ් නිදාගන්නහ් ඕනි.... ඕහ් උඹ නිදා ගනින්..ඔව් ඔව් උඹ නිදා ගනින්

මට මේ මේ මම ලැට් එකට යන්න ඕනිහ්....උඹ හිටපං මම ලැට් එකට ගිහින් එන්නංහ් බඩ රිදෙන්න ගත්තහ් මොකද මන්දහ්....හිටහං මං ගි ගිහින් එන්නං

කියූ පාලයියා අසුරු සැනෙන් පහලට ගියේ මාව අන්ද මන්ද කරමිනි....

සිදු වුන දේ ඉවෙන් වගේ දැනුනු අතර මා වහාම පාලයියා ඉන්න දෙසට යන විට දුටුවේ පහල කාමරයේ ලයිට් එක යටට වී නැවතත් ලොතරැයිය පරීක්ශා කරනු අයුරුය....ඔව් ඔව් පාලයියාට දිනුමක් ඇදී ඇත....එය ලක්ශ පනහක් විය හැක...
පාලයියාගේ සියලු ආතල් ටික දැන් ඔහුගේ දෑතේ සිරවී ඇත.....විනාඩි දෙකක් පමන කල්පනා කල පාලයියා...ලොතරැයි පත පර්ස් එකට දමා ගත්තේ වෙවුලමින් බව මට සිතුනි.....මම වහා දිවගොස් ඇඳට පැන නිදා ගත්තේ පාලයියාට නොදැනෙන්නටය....එදා රාත්‍රී පාලයියාට නින්ද ගියේ නැත....අවස්තා කීපයකදීම ඇහැරුනු මා දුටුවේ පාලයියා වතුර බොමින් නිදි වර්ජිතව සිටින බවකි....ලක්ශ පනහක් ඇදුනු විට නිදාගන්නෙ මොන මෝඩයාද😂 කියා සිතමින් මමද පාලයියාට කරදර නොකිරීමට වග බලාගත්තේය.....කෙසේ හෝ පසුදා උදෑසන පහමාර වෙනකොට නැගිට ගත් පාලයියා පහලට ගොස් නොපෙනී ගියේය.....එදින අට වන විටත් වැඩ පලට නොපැමිනි පාල අයියා ගැන ලොක්ක විමසූ විට මට දීමට උත්තරයක් නොතිබිනි.....දහවල් දහය හමාර වනවිට සියලු විස්තර දැන යකා ආවේශ වී පැමිනි පාල අයියා මා සොයන්නට පටන් ගත්තේ ජී අයි පයිප්ප කෑල්ලකුත් අතේ තබාගෙනය...ඒ වන විටත් පට්ටල් කාමරයෙ සිටි මම අනික් පස දොරටුවෙන් ඩිස් මිස් වුනේ කාටත් හොරාය.......පාල අයියාගෙන් මෙවැනි ප්‍ර්හාරයක් බලා පොරොත්තුව සිටියේ ඊයේ සවස සිටය..... ඒ මෙසේය....සියල්ලන්ටම කලින් නාගත් මම උඩ කාමරයට යන විට පාලායියා සවස මිලදීගත් ලොතරැයි පත් දෙකත් , පෝන් එකත් , ලයිටරයත් මේසය උඩ අමතක වී ගොස් තිබින... දුර දිග නොසිතා හිතට ආ කුප්ප වැඩේ එවෙලෙහිම ක්‍රියාත්මක කලේ පාලයියාගේ අහවල් වාසනාවේ අවසාන අංක ලියා ගනිමිනි...සැලසුමේ දෙවනි පියවර වශයෙන් පාලයියාට රාත්‍රී ආහාරයෙන් පසුව ලබාදුන් කොල කැබැල්ලෙ ලියා තිබුනේ මා විසින් කලින් බලාගත් අංක ටිකය.😂😂

පයිප්ප කැබැල්ලත් ගෙන මා පසුපස එන පාලයියාගෙන් බේරීමට ලොක්කා අසලට දිවූ මුත් යකා නැග සිටි පාලයිය ලොක්කාගේ වදන් සත පහකට මායිම් නොකලේය...වැඩේ හොදටම කෙලවුනු බව දැනගත් මා පාරට පැන දුවන්නට විය...වර්තමානයේ තරමක මහතක් තිබුනද ඒ දිනවල කටුස්සෙක් මෙන් ස්පෝට් මීට් සරීර කූඩුවක් හිමිව තිබූ මාව ඇල්ලීම පාලයියාට සිහිනයක් වුවත් ආවේශවී තිබූ යකාගෙ පවර් එක වැඩි නිසා පාල අයියා මා හඹා ඒම නම් නැවැත්තුවේ නැත.... දෙමල ච්ත්‍රපටයක දර්ශනයක මෙන් මා මරන්නට එන පාලයියාගේ දිවීම ඉද්ද ගැහුවා මෙන් නතරවූයේ වාසනාවකට මෙන් කොහේදෝ සිට ඉදිරියට පැමිනි පොලිස් ජිප් එක නිසාය....අප දෙදෙනාගේ අධි වේගී ධාවනය දුටු ජීප්පුවද නැවැත්වූයේ පාර මැදමය...ඒවන විටත් ජීප්පුව අසලට ලංවී සිටි මම එහි සිටි ඩ්‍රයිවර් රාලහාමි අඳුනාගත්තේ උපැස් යුවලෙනි....

ආ මේ සේනාරත්න මහත්තයානෙ..

කොහෙද බන් දුවන්නේ......මොකෝ අර පාලයා උඹ පස්සෙ එලවන්නේ...මොකො කේස් එක යනුවෙන් ප්‍රශ්න රැසක් ඇසූ රාලහාමිට උත්තර දීමට පෙර ජීප්පුවට අඩි පනහක් දුරින් සිටි පාලයියා දෙස බැලුවෙමි.....යකඩ පයිප්ප කෑල්ලක් අතේ තියන් සිටි පාල අයියා මගේ බැල්මත් පොලිස් ජීප්පුවේ ඩ්‍රයිවර් උන්නැහේ අත වැනීමත් නිසා මහත් සේ කලබල වී වැඩේ කෙලවුනා යැයි සිතා එක් වරම ක්‍රෝටන් වැටියෙන් රිංගා ""සර බරස් හඬ නගමින් "" අතුරුදහන් වූ හැටි මට තාම මතකය..පාල අයියා පොලීසියට පට්ට බයය........

""පොඩි ජෝක් එකක් කලා.....මූට මල පැන්නනේ ඔය බොරුවට ගහන්න එලවන්නෙ" යි කියා රාලහාමි පිටත් කල පසුව සෙමෙන් සෙමෙන් ගරාජයට ගිය මම ලොක්කාට විස්තරේ කියා වැඩේ ශේප් කර ගත්තත්....සතියක් දෙකක් යනතුරු පාල අයියා ඉන්න තැනකින් වත් යාමට උත්සාහ නොකලේ සරීර ආරක්සාව නිසාමය....